بیماری آنفولانزا در مرغ: راه های پیشگیری و درمان

آنفولانزای پرندگان، معروف به بیماری آنفولانزا مرغی، یک عفونت ویروسی است که به راحتی و به سرعت در بین پرندگان منتشر شده و یکی از علل خسارات سنگین به مرغداران است. در مواردی نادر، می تواند انسان را تحت تاثیر قرار دهد. انواع مختلفی از ویروس آنفولانزا مرغی وجود دارد، که راه های درمان و مقابله با آن متفاوت است. در این مقاله قصد داریم به آنفولانزای مرغ و راه های پیش گیری از شیوع بیماری در مرغداری ها با استفاده از محلول ضدعفونی کننده داموسیب، آرال گلوتار و آرال بنزال بپردازیم.

آشنایی با آنفولانزای طیور

آنفولانزا مرغی، شبیه آنفولانزای خوکی و آنفولانزای اسب است که به‌عنوان یک بیماری ناشی از سویه‌هایی از ویروس‌های آنفلوانزا که با میزبان خاصی سازگار شده‌اند، ایجاد می‌شود. از بین سه نوع ویروس آنفولانزا (A، B و C)، ویروس آنفولانزای نوع A می تواند پرندگان وحشی و اهلی را مبتلا کند.

تفاوت بیماری آنفولانزا مرغی حاد و فوق حاد

سویه های آنفلوانزای پرندگان بر اساس بیماری زایی به دو نوع تقسیم می شوند: بیماری آنفولانزا مرغی فوق حاد (HPAI) و بیماری آنفولانزا مرغی حاد (LPAI).

الف) آنفولانزای پرندگان حاد:

ویروس های آنفلوانزای پرندگان با بیماری زایی کم باعث عدم وجود علائم بیماری یا علائم خفیف در مرغ یا طیور می شوند (مانند پرهای ژولیده و کاهش تولید تخم). دوره کمون در این نوع آنفولانزا 14 روز است. میزان مرگ و میر به 50 تا 70 درصد می رسد. ممکن است بیماری در عرض سه هفته بهبود یابد.

ب) آنفولانزای پرندگان فوق حاد:

ویروس آنفولانزا مرغی فوق حاد باعث بیماری شدید و مرگ و میر بالا در طیور آلوده می شود. دوره کمون و نهفتگی در این بیماری 3 تا 7 روز است و به دنبال آن مرگ حتمی اتفاق می افتد. میزان مرگ و میر در این بیماری، ناگهانی و تا 95 درصد تا 48 ساعت پس از ورود اولین ویروس به گله پرندگان اتفاق می افتد.

⇓پیشنهاد می کنیم مطالب زیر را مطالعه بفرمایید⇓

♣ پیشگیری از بیماری های واگیردار طیور؛ آشنایی و راه های درمان

♣ اهمیت ضدعفونی کردن سالن های مرغداری

♣ اصول ضدعفونی مراکز و تجهیزات جوجه کشی

علل آنفولانزا در مرغ

بیماری آنفولانزا مرغی به طور طبیعی در پرندگان آبزی وحشی رخ می دهد و می تواند در طیور اهلی مانند مرغ، بوقلمون، اردک و غاز سرایت کند.

بازارهای روباز، جایی که تخم‌ها و پرندگان در شرایط شلوغ و غیربهداشتی فروخته می‌شوند، کانون عفونت هستند و می‌توانند بیماری را به جامعه گسترده‌تر سرایت کنند.
گوشت مرغ یا تخم مرغ نپخته پرندگان آلوده می تواند آنفولانزای پرندگان را منتقل کند. اگر گوشت طیور در دمای داخلی 74 درجه سانتیگراد پخته شده باشد، خوردن آن بی خطر است. تخم‌مرغ‌ها باید بپزند تا زرده و سفیده‌ها سفت شوند.

شیوه تشخیص بیماری آنفولانزای مرغی

یکی از روش های تشخیص این بیماری، در مراحل اولیه مشاهدات بالینی و علائم ظاهری طیور است. در مرحله بعدی، برای تایید بیماری آنفولانزای طیور، باید آزمایشات و نمونه گیری های لازم را از پرندگان مشکوک، گرفته و در آزمایشگاه مورد بررسی قرار بگیرد.

علائم آنفولانزا مرغی

بیماری آنفولانزا مرغی به طور معمول به شکل ناگهانی، اغلب با مرگ و میر بسیار بالا رخ می دهد. علایم بیماری آنفولانزای پرندگان در طیور آلوده به شرح زیر است:

تورم در اطراف سر، گردن و چشم
بی اشتهایی
ورم یا کبود شدن تاج طیور
ناراحتی تنفسی( سرفه کردن، نفس نفس زدن یا عطسه کردن)
اسهال
کاهش قابل توجه در تولید تخم
تخم مرغ هایی با پوست نرم یا بد شکل
کمبود انرژی یا حرکت
عصبی بودن
لرزش یا عدم هماهنگی
ژولیده بودن پرها و قوز کردن بدن

علائم بیماری آنفولانزای مرغی

آیا آنفولانزا مرغی به انسان سرایت می کند؟

برخی از انواع آنفولانزا مرغی به انسان قابل انتقال هستند. احتمال آلوده شدن انسان کم است و اگر این اتفاق بیفتد علائم معمولا بسیار خفیف هستند. با این حال، مهم است که تا حد امکان از عفونت جلوگیری شود. این ویروس می تواند خود را (با جهش) سازگار کند، پس از آن می تواند بین افراد نیز گسترش یابد. بنابراین اکیدا توصیه می شود از تماس مستقیم با پرندگان وحشی بیمار و مرده و طیور خودداری گردد.

راه های انتقال انفولانزای پرندگان به انسان

برای انتقال بیماری آنفولانزای طیور به انسان راه های متفاوتی وجود دارد. شیوه انتقال بیماری آنفولانزا در مرغ به شرح زیر است:

تماس مستقیم با مدفوع طیور آلوده
خوردن گوشت نپخته یا نیم پز
تماس مستقیم با پرندگان آلوده یا مرده آن
حضور در مکان های آلوده به ویروس آنفولانزا (تنفس)
ویروس می تواند از طریق سیستم تنفسی و مایعات چشمی انتقال یابد.
از طریق مواد آلوده مانند غذا، جعبه ها، وسایل نقلیه و افرادی که از طریق کفش یا لباس با ویروس در تماس بوده اند.
گسترش در هوا

پیشگیری و درمان بیماری آنفولانزا در مرغ

ویروس آنفولانزا در مرغ از طریق تماس مستقیم با پرندگان آلوده یا از طریق خوراک، آب، تجهیزات و لباس های آلوده پخش می شوند. بنابراین امنیت زیستی اولین و مهمترین روش پیشگیری در مرغداری ها و مراکز نگهداری طیور است. روش قطعی برای درمان آنفولانزای مرغی در طیور وجود ندارد و لذا بهترین روش پیشگیری از بیماری است. بدین منظور رعایت نکات زیر در پیشگیری از بیماری آنفولانزا مرغی موثر است:

ضدعفونی مرتب تمامی سطوح، لوازم، لباس های کارگران، وسایل نقلیه و محیط اطراف که با پرندگان تماس دارند با استفاده محلول ضدعفونی کننده آرال بنزال و آرل گلوتار
ضدعفونی کردن آب مصرفی طیور با ضدعفونی کننده داموسیب
دور نگاه داشتن پرندگان از مناطقی که پرندگان وحشی در آن تردد می کنند.
جلوگیری از ورود پرندگان با وضعیت بیماری ناشناخته به درون گله
واکسیناسیون دوره ایی به صورت مرتب انجام شود.
دفن تصیح لاشه پرندگان آلوده
قرنطینه محیط آلوده قبل از تولید مجدد به مدت 42 روز

ضدعفونی جهت پیشگیری و درمان بیماری آنفولانزای مرغی

واکسیناسیون آنفولانزای مرغی

واکسن باید محافظت کافی در برابر عفونت آنفولانزا مرغی را داشته باشد و از گسترش ویروس جلوگیری کند. با این حال، توسعه یک واکسن موثر به مراتب آسان نیست. زیرا ویروس آنفولانزا در مرغ جهش و به سرعت تکامل می یابد. تاکنون هیچ واکسنی که در برابر همه گونه‌های آنفلوانزای پرندگان محافظت کند ساخته نشده است. بنابراین، یک واکسن باید به طور مداوم برای سویه خاص ویروسی که باعث شیوع در آن زمان می شود، تغییر یابد.

واکسیناسیون بیماری آنفولانزای مرغی

کلام آخر:

یکی از شایع ترین بیماری های طیور به ویژه در مرغداری ها، بیماری آنفولانزا مرغی است. انتشار بیماری آنفولانزای مرغی در ایران خسارت های سنگینی به مرغداران و تولید کنندگان وارد نموده است. بهترین روش برای عدم ابتلای طیور به این ویروس، استفاده از ضدعفونی کننده ها است. با استفاده از محلول ضدعفونی کننده و فودگرید، داموسیب تولیدی شرکت آرال شیمی می توانید مخازن آب آشامیدنی طیور، حوضچه های ورودی و ظروف دانخوری و هچری ها را ضدعفونی کنید. همچنین با استفاده از محلول های آرال بنزال و آرال گلوتار می توان کف و دیواره سالن، کلیه سطوح و دیواره ها، آشیانه ها و همچنین وسایل حمل و نقل جوجه ها را ضدعفونی کرد تا از شیوع آنفولانزا مرغی در امان ماند.