مرغداری یا پرورش مرغ چیست؟

پرورش طیور به پرورش انواع مختلف طیور اهلی مانند مرغ، غاز، اردک، بوقلمون، بلدرچین و غیره به منظور تولید گوشت، تخم مرغ و پر اشاره دارد. جوجه های صنعتی اغلب در کنار هزاران مرغ دیگر نگهداری می شوند و از رژیم غذایی ذرت و دانه های سویا استفاده می کنند. همچنین به آنها آنتی بیوتیک داده می شود تا از شیوع بیماری جلوگیری شود. صنعت طیور از چهار حوزه اصلی تولید تشکیل شده است: مرغ گوشتی، تخم مرغ، مرغ جوان و مرغ تخم گذار. در این مقاله، تمرکز ما منحصرا بر روی آموزش پرورش مرغ و مرغداری و جوجه کشی خواهد بود.

چرا پرورش مرغ؟

مرغ رایج ترین نوع طیور در جهان است. مرغ ها نسبت به دام هایی مانند گاو یا خوک نسبتاً ارزان تر و آسان تر پرورش می یابند. در نتیجه، مرغ ها در غذاهای فرهنگ های سراسر جهان رایج شده اند. گوشت مرغ و تخم مرغ یکی از منابع اصلی پروتئین حیوانی است که بسیاری از مردم علاوه بر گوشت گاو، گوسفند، ماهی، حلزون وگوشت خوک از آن استفاده می کنند.

قبل از ادامه مطلب، پیشنهاد میکنیم حتماً مقاله “پرورش مرغ ارگانیک” را مطالعه نمایید.

♣ سایر مقالات مرتبط ♣

آموزش مراحل پرورش مرغ

پرورش مرغ در مرغداری ها، مراتع و منزل قابل انجام است. در این مقاله به ترتیب به آموزش هریک از این موارد پرداخته می شود.

7 مرحله ی پرورش مرغ در مرغداری صنعتی

1) انتخاب انواع مرغ یا نوع محصول

اولین نکته در آموزش مراحل پرورش مرغ، نظر گرفتن حوزه های تجاری برای سرمایه گذاری است:

•  مرغ گوشتی برای گوشت
• مرغ تخمی برای تولید تخم مرغ
•  اجرای جوجه کشی
•  تولید خوراک مرغ
• تولید تجهیزات پرورش مرغ
•  فرآوری مرغ

2) انتخاب مکان مناسب مرغداری

دومین نکته در آموزش مراحل پرورش مرغ، اهمیت انتخاب یک مکان بسیار مناسب را برای کار مرغداری و پرورش مرغ است:

• نه چندان دور از بازار یا شهر
• از مجاورت به مناطق مسکونی خودداری کنید
• نزدیک به مرغداری های دیگر نباشد (امنیت زیستی)
•  دسترسی به جاده ها، امکانات پزشکی، امنیت کافی، برق و تامین آب پاک و غیره

شما باید یک سایت مزرعه ای را در نظر بگیرید که نزدیک بازار است و محصولات خود را در آن می فروشید. این بدان معنا نیست که مزرعه شما باید در شهر یا نزدیک مناطق مسکونی باشد. در حقیقت، نشستن در یک مرغداری در مناطق مسکونی از نظر قانونی محدود شده است زیرا مرغداری ها بوی بسیار بدی تولید می کنند. مرغداری می تواند کمی دورتر از شهر واقع شود، جایی که می توانید به زمین ارزان تر و نیروی کار دسترسی پیدا کنید. با این حال، مزرعه را خیلی دورتر از شهر راه اندازی نکنید تا هزینه حمل و نقل برای شما مشکلی ایجاد نکند تا بتوانید به هدف خود در جهت هدف قرار دادن بازار با تراکم بالا در شهر برسید.

3) ساخت و ایجاد خانه و قفس

سومین مرحله در آموزش مراحل پرورش مرغ، ایجاد و ساخت خانه و محل زندگی مناسب برای جوجه هاست.

•  پس از انتخاب مکان مناسب برای راه اندازی مرغداری، یک مرغ خانه خوب برای جوجه های خود بسازید.
•  اطمینان حاصل کنید که کلیه امکانات لازم برای اداره کارآمد مرغداری را فراهم کرده اید.
• یک مرغداری ایده آل باید محیط راحتی را برای طیور فراهم کند.
•  باید از آنها در برابر شرایط آب و هوایی سخت مانند باران، آفتاب، باد، آفات و بیماری ها محافظت کند.

انواع خانه های مرغداری:

• وسیع – سیستم محدوده آزاد
• نیمه فشرده-خانه های روباز معمولی
• فشرده – خانه های با کنترل محیط زیستی

سیستم محدوده آزاد: در سیستم مرغداری آزاد و جوجه کشی، جوجه ها اجازه دارند به تنهایی در جستجوی غذا در اطراف خود تردد کنند. این سیستم معمولاً برای پرورش مرغ تجاری استفاده نمی شود زیرا خطرات بالایی دارد. برای مرغداری صنعتی، سیستم فشرده مسکن طیور راحت ترین است.

سیستم بستر عمیق: در سیستم جوجه کشی بستر عمیق شامل پخش تراشه های چوب یا گرد و غبار بر روی زمین بتنی با جوجه هایی است که روی زمین قرار می گیرند و گرد و غبار به عنوان “بالشتک” برای آنها عمل می کند. گرد و غبار به طور مرتب تغییر می کند، یا با حذف و جایگزینی و یا با لایه بندی. این سیستم مناسب برای پرورش مرغ های گوشتی است.

سیستم قفس نگاهداری جوجه ها (باتری): در مورد سیستم قفس باتری، قفس های فلزی در داخل ساختمان برای نگهداری طیور ساخته شده است. قفس ها معمولاً به قسمت های مختلف تقسیم می شوند تا گروه های کوچکی از جوجه ها را در خود جای دهند. نوع قفس باتری مرغداری نسبت به انواع دیگر به ویژه برای تولید تخم مرغ ترجیح داده می شود. برای قفس مرغ گوشتی، پرنده به حدود 2.5 فوت مربع، در حالی که برای قفس مرغ تخمی، پرنده به حدود 4 فوت مربع فضا نیاز دارد. دلیل فضای محدود این است که پرنده آنقدر انرژی مصرف نمی کند که باید برای افزایش وزن بدن استفاده کنند.

4) تهیه تجهیزات مرغدای صنعتی

چهارمین مرحله در آموزش مراحل پرورش مرغ فراهم نمودن تجهیزات پرورش مرغ است که عملیات آن را بسیار ساده می سازد. همچنین به شما کمک می کند تا در جوجه کشی، جوجه های خود را به درستی مدیریت کنید تا بتوانند سالم غذا بخورند، سالم بنوشند و در یک محیط سالم زندگی کنند.تجهیزات مورد نیاز برای اداره امور مرغداری بسیار زیاد است و همه آنها مهم هستند.

تجهیزات مورد نیاز برای پرورش مرغ و جوجه کشی

نوع تجهیزات مورد نیاز شما بستگی به این دارد که در مزرعه تخم گذاری یا تولید گوشت فعالیت می کنید، اما به طور کلی تجهیزات زیر موردنیاز است:

• تغذیه کننده: این وسیله ای است که برای تأمین خوراک جوجه ها از آن استفاده می شود.
•  آبخوری: از این دستگاه برای تامین آب جوجه ها استفاده می شود.
•  لانه: این مکانی است که مرغها در آنجا تخم گذاری می کنند.
•  سیستم تهویه: دریچه های بو، دیوارهای سوراخ شده و غیره می توانند به این منظور خدمت کنند.
• قفس: این ها جعبه هایی هستند که مخصوص نگهداری جوجه ها در جوجه کشی تهیه می شوند.
•  آغل: درست مانند قفس یک مرغ محل نگهداری جوجه ها را فراهم می کند.
• دستگاه جوجه کشی: وسیله ای برای گرم نگه داشتن تخمها برای جوجه کشی.
•  پرچ(نشیمنگاه): اینها چوبهایی هستند که کمی بالاتر از کف خانه مرغ برای استراحت پرندگان قرار می دهید.
• برودر یا بخاری: این دستگاه در جوجه کشی برای پرورش جوجه های جوان، گرما را تأمین می کند. گزینه ی دیگری که هم امنیت بالا دارد هم مقرون به صرفه است، بخاری برقی است که قابل استفاده برای محل نگهداری حیوانات مختلف مانند استبل اسب، مرغداری، پناهگاه‌های حیوانات می باشد. بخاری های برقی برخلاف بخاری های گازی، به راحتی قابل نصب و استفاده هستند. برای به کارگیری بخاری برقی تنها کافی ا‌ست که به برق دسترسی داشته باشید و درگیر پیچیدگی خاصی برای گرم کردن محیط نمی شوید. همچنین برخلاف بخاری‌های گاز سوز، به آسانی قابل جابه‌جایی هستند؛ با نداشتن دودکش و تولید نکردن گاز‌های سمی، تهدید خطر گاز گرفتگی در آنها وجود ندارد
•  سیستم دفع زباله: این امر به دفع مناسب زباله هایی که در مرغداری تولید می شود کمک می کند.
• وسایل روشنایی: نور را در مرغداری تأمین می کند.
• سینی تخم مرغ: برای جابجایی تخم مرغ.

5) خرید جوجه های یک روزه از تامین کننده مطمئن

پنجمین مرحله در آموزش پرورش مرغ پس از راه اندازی مرغداری خرید تجهیزات لازم برای اداره طیور، پر کردن مزارع با جوجه یک روزه و جوجه کشی است. جوجه های با کیفیت را از پرورش دهندگان مورد اعتماد در منطقه خود خریداری کنید. سعی کنید از خرید جوجه های ناسالم یا جوجه هایی که از سوء تغذیه رنج می برند جلوگیری کنید.

خصوصیات جوجه های با کیفیت:

•  خوب خشک باشد، پرهای پف کرده داشته باشد.
•  چشمان روشن گرد.
• فعال و هوشیار به نظر برسد.
•  ناف کاملا سالمی داشته باشد.
•  پاهای روشنی داشته باشد.
•  جوجه ها باید عاری از تغییر شکل باشند (یعنی پاهای کج، گردن پیچ خورده و منقار ضربدری).

6) تغدیه جوجه ها

ششمین مرحله در آموزش پرورش مرغ، مانند سایر دامداری ها، تغذیه است که به نوعی مهمترین بخش تجارت مرغداری است. خوراک طیور حدود 70 درصد از هزینه تولید شما را در برمی گیرد. موفقیت شما در این تجارت تا حد زیادی به کیفیت خوراک و برنامه تغذیه ای که انتخاب می کنید بستگی دارد. شما می توانید تصمیم بگیرید که غذای خود را با استفاده از مواد موجود در بازار تولید کنید یا خوراک طیور فرآوری شده را از بازار خریداری کنید. هنگامی که نحوه تهیه خوراک را آموخته اید، می توانید مقداری برای پرندگان خود تولید کنید.

غذاهای مختلفی برای اهداف مختلف طیور وجود دارد. فقط از آنچه می خرید آگاه باشید و همچنین هنگام خرید خوراک دام سن پرندگان خود را در نظر بگیرید.

7) مدیریت سلامت جوجه ها

هفتمین مرحله در آموزش مراحل پرورش مرغ و جوجه کشی، مدیریت بهداشت و سلامت جوجه هاست. بسیاری از دلایل غیر معمول وجود دارد که منجر به مرگ و میر زیاد در یک مرغداری می شود. بنابراین یک مزرعه مرغداری، به مدیریت صحیحی نیازمند است. مدیریت سلامت طیور برای موفقیت در تجارت بسیار اساسی است. شما باید اطمینان حاصل کنید که سیستم دارویی مناسب در مرغداری شما موجود است. زیرا پرندگان مستعد انواع بیماری های طیور هستند و شما باید برای مدیریت آنها پیشقدم باشید. همه ما می دانیم که “پیشگیری بهتر از درمان است” ، بنابراین، عاقلانه است که همیشه با مراقبت مناسب از پرندگان خود از بیماری ها جلوگیری کنید. شما باید پرندگان را در زمان مناسب واکسینه کنید. اطمینان حاصل کنید که آنها را در برابر بیماریها واکسینه کرده اید. همچنین لازم است همیشه آب تمیز به آنها بدهید و همچنین بهداشت مناسب را برای حفظ سلامت پرندگان حفظ کنید. به یاد داشته باشید که مقداری واکسن و داروی ضروری تهیه کنید تا بتوانید در مواقع ضروری از آنها استفاده کنید.

بیماری های رایج در مرغ:

برخی از مشکلات بهداشتی طیور می توانند تقریباً چند روز یا چند هفته متوالی تشخیص داده نشوند، در حالی که برخی دیگر می توانند طی چند ساعت جوجه ها را از بین ببرند. در اینجا به شش مورد از شایع ترین مشکلات سلامتی جوجه ها اشاره می شود:

•  کنه مرغی (کک مرغ)
• وبای مرغی
• کوکسیدیوز
• آنفولانزای مرغی
•  آبله مرغی
• بیماری نیوکاسل
•  سالمونلوز
• گامبورو

به غیر از موارد بالا که بیماری های ویروسی یا باکتریایی هستند، گاهاً در کشورهای گرمسیری و نیمه گرمسیری به علت هوای گرم، رطوبت و شرایط بد مرغداری از نظر بهداشتی، مرغ ها در معرض حمله آفاتی همچون کنه، ساس و غیره قرار می گیرند. بیماری کنه مرغی یکی از رایج ترین این امراض است که در صورت عدم کنترل، می تواند عواقب جبران ناپذیری برای کل گله مرغ در مرغداری داشته باشد.

برای شناخت منشاء بیماری ها و راه های مقابله با آن، می توانید مقاله  “انواع عوامل بیماری زا و پاتوژن ها“ را مطالعه نمایید.

برای جلوگیری از ابتلا به “بیماری های مشترک انسان و حیوان“ نیز مقاله مربوطه را مطالعه نمایید.

واکسن های مورد نیاز برای پرورش مرغ:

واکسن های زیر با دستگاه خودکار به تخمک های جنینی 18 روزه تزریق می شوند:

• واکسن بیماری مارک
•  واکسن بیماری عفونی بورسال
•  واکسن بیماری نیوکاسل یا برونشیت عفونی

انواع روش های واکسیناسیون مرغ:

•  اسپری
•  تزریق به بال
•  فولیکول پر
• از طریق پارگین
• آب آشامیدنی
• دهانی
• بینی
• چشمی
•  تزریق زیر جلدی
• تزریق عضلانی
•  واکسیناسیون درون تخمک

مقاله مرتبط:  واکسن های حیوانات خانگی

مقاله مرتبط: اهمیت ضدعفونی کردن سالن های مرغداری

داروهای مکمل مورد نیاز برای پرورش مرغ:

داروهای متداول عبارتند از:

•  آنتی بیوتیک ها
•  ضد کوکسیدیال
•  آنتی هیستومونال
•  محرک های رشد

روش های استعمال داروهای مکمل در مرغ ها:

1. در خوراک: اغلب در داروهای پیشگیرانه یا طولانی مدت استفاده می شود. باید هنگام مخلوط کردن خوراک انجام شود و نیاز به برنامه ریزی دارد تا تحویل و ذخیره در مزرعه باعث تاخیر در درمان نشود. نیازی به کار اضافی در مزرعه ندارد.
2. در آب آشامیدنی: باید در مزرعه انجام شود و نیاز به نظارت دارد. در مقایسه با تجویز خوراک، تأخیر در تجویز یا خروج، جذب سریع و استفاده مناسب وجود دارد. پرندگان ممکن است در زمان بیماری و “در حال تغذیه” به نوشیدن ادامه دهند.
3. اسپری موضعی: برای اکتوپارازیت
4. غوطه ور کردن تخم مرغ: باید در جوجه کشی تحت شرایط کنترل شده انجام شود. معمولاً منجر به کاهش جوجه ریزی یا باروری می شود (به عنوان مثال آنتی بیوتیک ها برای کنترل بیماریهای قابل انتقال از طریق تخم مرغ مانند مایکوپلاسما).

8) بازاریابی و فروش

مرحله آخر و شاید مهم ترین مرحله در آموزش مراحل پرورش مرغ، موضوع بازاریابی محصولات طیور است. در واقع اساسی ترین چیزی است که قبل از شروع تجارت مرغداری باید بدانید. اگر نتوانید محصولات مرغی خود را بلافاصله بفروشید ضرر خواهید کرد. یک استراتژی بازاریابی خوب چیزی است که شما برای تأثیرگذاری بر سود مرغداری خود به آن نیاز دارید. در نتیجه نکات زیر را به خاطر داشته باشید:

•  قبل از شروع بازار خود را بشناسید.
•  عرضه به سوپر مارکت ها یا صنایع پذیرایی.
•  آیا عرضه به تقاضا می رسد.
•  قیمت سایر تولیدکنندگان را مقایسه کنید.
•  از قراردادهای فناوری و تولید استفاده کنید.

مراحل پرورش مرغ و جوجه کشی در مرتع

آموزش مراحل پرورش مرغ در مرتع که تا حد بسیاری مانند مرغداری صنعتی است، به شکل زیر است:

1) اهداف و منابع خود را ارزیابی کنید:

عملیات مرغداری خود را با ارزیابی اهداف شخصی خود برای تجارت مانند: درآمد، زمان دسترسی، شیوه زندگی و غیره و فهرست منابع تجاری موجود از قبیل: نیروی کار خود و خانواده یا کارکنان، پول نقد، مهارتها، ساختارها و سیستمهای موجود، محصولات زاید که می توان از آن به نحو سودآوری استفاده کرد، روی کاغذ بیاورید. با شناسایی اهداف و دارایی های خود از همان ابتدا، یک پایه محکم برای ایجاد عملیات خود و هدایت تمام تصمیمات تجاری خود ایجاد می کنید.

2) تصمیم بگیرید که کجا و چه نوع محصولات مرغی را می خواهید بفروشید؟

پس از شناسایی اهداف و دارایی های خود، باید به سه سوال مهم پاسخ دهید:
الف) محصولات مرغی خود را به چه کسی می فروشید؟
انتخاب های شما شامل عموم مردم، رستوران ها، عمده فروشان، خرده فروشان یا ترکیبی از فروشگاه ها است. وقتی به این سوال پاسخ می دهید، حتما بازارهای محلی خود را مطالعه کنید تا ببینید چه محصولی وجود دارد و چه محصولات جدیدی مورد نیاز است، تقاضا و قیمت محصولات موجود را ارزیابی کرده و بازارهای احتمالی را که ممکن است به آنها خدمات ارائه دهید، مشخص کنید.
ب) محصولات مرغی خود را کجا می خواهید بفروشید؟آیا می خواهید مستقیماً از مزرعه خود، در مکانی خارج از مزرعه (مانند بازار کشاورزان) یا از طریق توزیع کنندگان عمده فروش داشته باشید؟
پاسخ به این سوال به شدت بر اندازه، محدوده و طراحی عملیات شما تأثیر می گذارد.
ج) آیا می خواهید تخم مرغ، گوشت یا هر دو را بفروشید؟
پاسخ به این سوال (عمدتا توسط مشتریان و بازارهایی که در سوالات قبلی انتخاب می کنید)، نژادهای مرغی را که پرورش می دهید تعیین می کند و ممکن است بر طراحی مسکن، مراتع و امکانات فرآوری شما تأثیر بگذارد.

3) بودجه اختصاص دهید:

لیستی از تمام اقلام مورد نیاز برای هر جنبه ای از عملیات خود جهت پرورش مرغ تهیه کنید، از جمله: جوجه ها و مرغ های جوان، تجهیزات تغذیه، خوراک، مسکن، مرتع، حصارکشی، خوراک خوری ها و آبخوری ها، تجهیزات فرآوری، حمل و نقل محصول، هزینه های مزرعه یا اجاره در فضای خرده فروشی و نیروی کار. این بودجه به شما کمک می کند تا اندازه و دامنه اولیه عملیات خود را مطابق با اهداف و منابع خود تعریف کنید. همچنین به شما کمک می کند تعیین کنید که چقدر سود برای حفظ خانواده و فعالیت خود نیاز دارید. همانطور که بودجه خود را توسعه می دهید، روش های خلاقانه ای برای تجارت اقلام پیدا کنید، آنها را به صورت رایگان یا استفاده شده پیدا کنید یا وسایل موجود در مزرعه خود نوسازی کنید. هر راه حل خلاقانه، هزینه های راه اندازی شما را کاهش داده و سود شما را افزایش می دهد.

4) نژادهای خود را انتخاب کنید:

پس از تعیین محصولاتی که به فروش می رسانید و اندازه اولیه عملیات خود، باید نژاد گوشتی یا تخم گذار مناسب را برای رفع نیازهای خود انتخاب کنید. بسیاری از تولیدکنندگان مرغ مرتعی از کورنیش کراس بعنوان یک پرنده گوشتی استفاده می کنند؛ زیرا آنها سریع وزن خود را افزایش می دهند و طعم آن برای مشتریان آشنا است. جوجه های هیبرید کراس (کراس ترکیبی) بیشتر از نژادهای اصیل، گوشت و تخم مرغ تولید می کنند. با این حال، این نژادهای جدیدتر نیز ویژگی های مثبتی مانند تغذیه، مقاومت در برابر بیماری ها و سازگاری با تغییرات آب و هوایی را که به نفع تولید گوشت و تخم مرغ انتخاب شده اند، را از دست می دهند. هر نژادی ویژگی های منحصر به فرد خود را دارد و انتخاب نژاد شما بستگی به محل مزرعه و برنامه بازاریابی شما دارد. در زیر برخی از نژادهای پیشنهادی، آمده است.

انواع مرغ:

• جوجه های گوشتی (کورنیش کراس): که در حال حاضر برای بازیابی ویژگی های تغذیه پرورش داده می شود) نوع ترجیحی گوشتی هستند، اما سایر جوجه های مناسب گوشت خالص مانند دلاوار و جاوا نیز وجود دارند (هرچند آنها به سرعت به وزن بازار نمی رسند).
• جوجه های تخمی: رود آیلند رد، لگهورن و پلیموث راک، آنکونا (تخم مرغ های رنگی زیبا) و مینورکا که همگی تعداد زیادی تخم می گذارند.
•  جوجه های دومنظوره: استرالورپ، برد پلیموث راک، دلاوار،جاوا، نیوهمپشایر، رود آیلند رد، ویندوت سفید (وایت ویندوت)

5) مسکن و مرتع برای مرغ های خود طراحی کنید:

انتخاب یک سایت یا منطقه عمومی که در آن خانه و جوجه ها به طور دائم زندگی می کنند یا در آنجا منتقل می شوند، شروع کنید. هنگام انتخاب سایت به موارد زیر توجه کنید:
جهت: در زمستان، محل سکونت را به سمت جنوب جهت دهید.
زهکشی خاک: در صورت امکان، زمین بلند و زهکشی مناسب با شیب جنوبی یا جنوب شرقی انتخاب کنید.
الزامات فضا: در صورت دسترسی خارجی به دامنه آزاد، 2 تا 2.5 فوت مربع فضای داخلی برای هر جوجه فراهم کنید. هنگامی که یک سایت را انتخاب می کنید، می توانید سیستم مرتع و محل مناسب برای جوجه های خود را طراحی کنید. سیستمی که انتخاب می کنید یا طراحی می کنید باید به خوبی با سایت مزرعه و اهداف عملیاتی شما مطابقت داشته باشد.

سیستم های از پیش طراحی شده مختلفی برای پرورش مرغ وجود دارد. صرف نظر از اینکه کدام سیستم را انتخاب می کنید، باید ویژگی های زیر را در طراحی مسکن خود لحاظ کنید:

•  تهویه
•  عایق (همیشه لازم نیست، اما معمولاً در آب و هوای معتدل مورد نیاز است)
• دیوارها
•  سقف (باید ضدآب باشد و دارای یک برجستگی برای تنظیم دمای غیرفعال باشد)
•  لانه (فقط برای مرغ های تخمی مورد نیاز است: 1 فوت مربع مساحت با 1 فوت طول اتاق)
•  قفسه ها (2 اینچ در 2 اینچ، گرد یا مورب، با فاصله 12 تا 15 اینچ از یکدیگر: نباید بیش از 2 فوت از کف فاصله داشته باشد).

6) تغذیه

مانند همه موجودات زنده، جوجه ها نیاز به رژیم متعادل پروتئین، کربوهیدرات، مواد معدنی و ویتامین دارند. بسته به مرحله رشد و تولید جوجه، نیاز پروتئین بین 16 تا 20 درصد از وزن کل خوراک متفاوت است. بیشتر خوراک ها شامل ذرت، سویا و گندم و مکمل های ویتامین و مواد معدنی هستند. از آنجا که جوجه ها دندان ندارند، آنها همچنین به نوعی از سنگریزه (سنگ های ریز یا صدف) احتیاج دارند تا به هضم سنگدان (اندامی که قبل از روده کوچک قرار دارد) کمک کند.

طیور مرتعی، بسیاری از مواد مغذی حیاتی را از چرای علف های هرز، دانه های علف های هرز، حبوبات، علف ها و حشرات مصرف می کنند. در مورد میزان تغذیه طیور مراتع یا در واقع میزان هضم و جذب آنها، نظرات متفاوتی وجود دارد. برخلاف نشخوارکنندگان، جوجه ها فاقد معده چند قسمتی هستند و نمی توانند سلولز را به طور موثری هضم کنند. بنابراین، جوجه ها نمی توانند تنها در مرتع زندگی کنند. با این وجود، طیور از چراگاه مرتع سود زیادی می برند. مطالعات نشان داده است که ویتامین ها، اسیدهای چرب امگا 3 و محتوای چربی کمتری در پرندگان آزاد وجود دارد. متخصصان تغذیه دام می توانند به شما در تهیه جیره مناسب برای طیور خود کمک کنند و بسیاری از این متخصصان تغذیه نیز تامین کننده خوراک ارگانیک هستند. هزینه خوراک (به ویژه خوراک ارگانیک) می تواند نسبتاً زیاد باشد. بنابراین، اگر تعداد قابل توجهی پرنده پرورش می دهید، ممکن است بخواهید بخشی یا تمام خوراک خود را پرورش دهید. پرورش خوراک می تواند هزینه های شما را کاهش داده و عملکرد شما را خودکفا و پایدارتر کند.

7) گله خود را حفظ کرده و سالم نگه دارید:

مرغ های مراتع به طور کلی در برابر بیماری ها و عفونت ها مقاوم هستند. شایع ترین چالش های بهداشتی و مدیریتی، آب و هوا و شکارچیان هستند. سرپناه مناسب در بیشتر آب و هوا برای محافظت از جوجه ها در برابر سرما، باران، باد شدید و گرما بسیار حیاتی است. روش های حفاظت از شکارچیان، مانند نصب حصار برقی قابل حمل طیور، نیز در بیشتر مناطق مهم است. وظایف نگهداری روزانه شامل بررسی سلامت پرندگان، پر کردن منبع تغذیه و آب آنها و تمیز کردن محل سکونت و محل آغل آنها است. اطمینان حاصل کنید که پرونده های بهداشتی مفصلی را برای پرندگان خود با اطلاعاتی از جمله: سن، واکسیناسیون، تولید تخم مرغ و غیره تهیه کنید، زیرا این اطلاعات در ردیابی و حل مسائل احتمالی سلامتی، ارزیابی هزینه های تولید و دریافت گواهی ارگانیک مفید هستند.

8) مراتع پرورش مرغ خود را به طور موثر مدیریت کنید:

جوجه ها در هر نوع مرتعی می چرند و در حالی که سبزیجات را به علف ترجیح می دهند، در نهایت کل مرتع را مصرف می کنند. همانطور که برای مراتع خود برنامه ریزی می کنید، از مراتع از پیش موجود استفاده کنید، مخصوصاً اگر قبلاً نشخوارکنندگان مرتعی را نگهداری می کنید. با این حال، اگر مجبور به کاشت مجدد یا ایجاد مناطق مرتعی جدید شوید، ترکیبی از علوفه های متنوع را که در زمان های مختلف سال بالغ می شوند بکارید تا کیفیت خاک را بهبود بخشیده و انواع چرا را برای مرغان فراهم آورید.
هنگام انتخاب علوفه برای کاشت، حتماً عوامل سایت خود را (مانند نوع خاک، بارندگی و غیره) و برنامه های تولید (مانند کاشت مجدد منطقه در محصول سبزیجات یا استفاده از آن برای چرای دام های دیگر) در نظر بگیرید. علوفه های پیشنهادی ترکیبی از “علف ها و شبدرها، شامل علف های بومی، پهن برگ، شبدر، کاسنی، جو دوسر و چاودار” می باشد. همچنین پیشنهاد می شود که چمن را کوتاه نگه دارید (چند اینچ) زیرا به جوجه ها کمک می کند غذای بیشتری بخورند.

فنس کشی یکی دیگر از راهکارهای مهم و سودمند مراتع پرورش مرغ است. اگرچه فنس کشی ضروری نیست، اما از بیشتر شکارچیان (به استثنای شکارچیان پرندگان مانند شاهین) محافظت می کند، در حالی که مرغ ها را قادر می سازد به فضای مناسب دسترسی داشته باشند. فنس کشی همچنین به شما در مدیریت بهتر و یا چرخاندن مناطقی که گله در آنجا می چرد کمک می کند. حصار قابل حمل طیور، که به آن “تور طیور” نیز گفته می شود، سرمایه گذاری منطقی است.
پرورش مرغی که در خارج از مراتع باشد، مستعد حملات شکارچیان مانند روباه، راکون، کایوت، اسنک، راسو، شاهین و سگ هستند. هنگامی که شکارچیان رایج در منطقه خود را شناسایی کردید، پیشنهادات زیر برای جلوگیری از تلفات ارائه می شود:

•  آغل طیور و محل نگهداری آنها را در مراتع و نه در خطوط حصار جنگلی قرار دهید، زیرا شکارچیان تمایلی به سفر در مزارع باز ندارند.
•  تا جایی که امکان دارد حصار برقی نصب کنید.
• برای جلوگیری از شکارچیان مانند شاهین، شب و روز موسیقی پخش کنید.
• پرندگان خود را مرتباً بررسی کنید.

9) برای پایداری اقتصادی و زیست محیطی برنامه ریزی کنید:

قبل، حین و پس از طراحی و ایجاد عملیات طیور، باید به طور منظم پایداری اکولوژیکی و اقتصادی آن را ارزیابی کنید. بازیافت منابع در مزرعه شما کلید هر دو است. این تعداد ورودی هایی را که باید از مزرعه خریداری شود کاهش می دهد و جایگزین بسیاری از منابع از دست رفته از طریق صادرات خارج از مزرعه می شود. به عنوان مثال، برخی از آب مورد نیاز جوجه ها یا همه آنها را می توان با سیستم آبگیر باران در محل برآورده کرد و نیازهای خوراک غلات آنها را می توان با حداقل سرمایه گذاری در زمین تامین کرد. تقریباً 3 هکتار برای پرورش خوراک حدود 1000 جوجه گوشتی در سال مورد نیاز است و کود این تعداد پرنده برای بارور کردن زمین برای پرورش خوراک آنها کافی است. اگر خوراک در مزرعه پرورش داده شود و کود به عنوان کود برای محصولات خوراکی (از طریق مراتع و کمپوست) بازیافت شود، جایگزینی نیتروژن خروجی از مزرعه از طریق تخم مرغ و گوشت با پرورش محصولات حبوباتی و علوفه آسان است. تحقیقات اخیر نشان داد که 0.02 هکتار یونجه می تواند نیتروژن از دست رفته از 19 جوجه تخمی و 20 جوجه گوشتی 3.5 پوندی را جایگزین کند، که در 1000 هکتار و جوجه های گوشتی در حدود یک هکتار یونجه ضرب می شود.
یکی از بزرگترین مزایای پرورش مرغ این است که پس از ایجاد یک روال مدیریتی، زمان و نیروی کار می توانند انعطاف پذیر باشند. برخی از تولیدکنندگان طیور با درآمد خارج از مزرعه شروع می کنند و سپس به تدریج به یک شرکت کشاورزی تمام وقت تبدیل می شوند. پرورش مرغ در مرتع، حتی برای قسمتی از سال، می تواند سودآور باشد. اگر می خواهید مرغداری با هدف درآمد تمام وقت پرورش دهید، احتمالاً باید هزاران جوجه گوشتی و تخمی پرورش دهید. با این حال، با یک عملکرد خوب طراحی شده و از نظر زیست محیطی، چند صد یا چند هزار جوجه می توانند درآمد و تنوع عملیاتی شما را با حداقل هزینه و زمان بیشتر بهبود بخشند.

پرورش مرغ در منزل یا مرغداری خانگی

این روزها، در اثر رشد دانش عمومی، مردم تمایل بیشتری به مصرف مواد غذایی ارگانیک و غیر صنعتی دارند. به همین جهت، پرورش مرغ در منزل، به دلیل تقاضای زیاد برای مرغ ارگانیک افزایش یافته است. پرورش مرغ ارگانیک، نیاز به رعایت نکاتی دارد که در این قسمت سعی میکنیم این موارد را با هم بررسی کنیم. لطفاً با ما همراه باشید.

1. ابتدا هدف خود را از نگهداری مرغ به منظور انتخاب نژاد تعیین کنید. برای مرغ های تخمگذار، نژادهایی را انتخاب کنید که مولد تخم مرغ هستند. برای پرندگان گوشتی، نژادهایی را انتخاب کنید که برای گوشت پرورش داده شده اند. اگر قصد دارید بدون دستگاه جوجه کشی کنید، حتماً موادی بخرید که رطوبت و گرمای کافی را تامین کند. همچنین حتماً منابع جوجه کشی را بررسی کنید. به خاطر داشته باشید که اندازه نژاد شما و تعداد جوجه هایی که قصد نگهداری آنها را دارید، اندازه محل نگهداری مرغ شما را تعیین می کند.
2. نوع مسکن مرغی را خریداری یا ایجاد کنید که برای گله جدید شما مناسب است.
3. پس از آماده شدن برای جوجه کشی و اسکان جوجه های جدید خود (یا اگر قصد دارید جوجه های بالغ را خریداری کنید) تمام مواد مورد نیاز برای تهیه و اجرای رژیم متعادل برای جوجه یا مرغ خود را جمع آوری کنید. چنین موادی شامل، اما خوراک، تغذیه کننده، پرچ و آب خوری ها است.
4. در نهایت، هنگامی که خانه ای برای گله مرغ در حیاط خانه خود ایجاد کرده اید و برای تهیه اولین جوجه های خود در جوجه کشی هماهنگ شده اید، مهم است که در مورد مراقبت های بهداشتی، نظافت و حفظ رفاه عمومی حیوانات خود در طول زندگی آنها اطلاعات کسب کنید.

مزایای مرغداری خانگی

• ارائه لذت و آرامش
•  به عنوان منبع گوشت و تخم مرغ تازه و سالم عمل می کند.
• سرگرمی و آموزش را برای کودکان فراهم می کند
•  پررش مرغ در خانه در مقایسه با سایر حیوانات خانگی نسبتاً ارزان است و می تواند منبع درآمد اضافی از طریق فروش تخم مرغ و گوشت ایجاد کند.
• مرغداران اغلب توجه دارند که مرغ ها برای باغ های خانه عالی هستند. جوجه ها حشرات و گهگاه مارمولک و موش می خورند، کنترل حشرات و آفات کوچک را ارائه می دهند.
• جوجه ها اغلب برگ می خورند و بنابراین می توانند علف های هرز را در باغچه یا چمنزار علفی کنترل کنند.
• کود مرغ دارای مقدار زیادی نیتروژن است و می تواند به عنوان یک کود مغذی یا یک افزودنی متعادل برای ترکیب کمپوست عمل کند. این روزها، تقاضا برای استفاده از کود حیوانی برای درختان بسیار زیاد شده و این می تواند محلی برای درآمد اضافی در این حوزه باشد.
• رفتار غلت زدن طبیعی جوجه ها برای چرخاندن و هوادهی خاک نیز مفید است.

نتیجه گیری:

پرورش مرغ به عنوان منبع اصلی و مقرون به صرفه پروتئین در بسیاری از کشورها، حائز اهمیت است. لذا در این مقاله، شیوه های گوناگون برای آموزش مراحل پرورش مرغ و جوجه کشی در مرغداری صنعتی، مرغداری در مرتع و مرغداری در منزل(مرغداری خانگی) ارائه شد. هر کدام از این روش ها مزایا و معایب مربوط به خود را داراست. بسته به سرمایه اولیه، شرایط محیطی، علاقه و هدف از پرورش مرغ، می توان از هر کدام از این روش ها بهره جست. مدیریت بهداشت و سلامت در پرورش مرغ از اهمیت خاصی برخوردار است که باید به آن پرداخته شود مواردی که شامل شیوه های ضدعفونی سالن ها با استفاده از ضدعفونی کننده های فودگرید داموسیب، غذاخوری ها و آبخوری ها، نظافت کود آنها می باشد. با داشتن دانش کافی در آموزش پرورش مرغ می توانید نیازها و خواسته های خود را برآورده سازید.